Farklı Sanatçılardan Portreler, Suluboya Çalışmaları
Farklı Sanatçılardan Portreler, Suluboya Çalışmaları – Daha önce de “Dünyadan Sanat Haberleri“, “Dünyanın Farklı Yerlerinden Sanat Eserleri” ve “Dünya Çapında En Farklı Sanat Çalışmaları” yazılarında yer verdiğimiz; dünyanın farklı yerlerinden sanatçıların birbirinden ilginç, yaratıcı ve çarpıcı eserlerini bir araya getirdiğimiz listelerden bir diğeriyle sizleri baş başa bırakıyoruz.
Farklı Sanatçılardan Portreler, Suluboya Çalışmaları
İplik Resimleri: Cayce Zavaglia’dan Yoğun İşlemeli Portreler
Sanatçı Cayce Zavaglia’nın işlemeli portrelerinin en küçük ayrıntılarını incelerken, her bir eserin ortalama 8×10 boyutlarında olduğunu hayal etmek zor. Hem “iplik boyama” hem de “dönen nakış” olarak adlandırdığı süreci; arkadaşları, ailesi ve diğer sanatçılardan oluşan her konunun bir fotoğraf çekimi ile başlıyor. Kabaca 100-150 fotoğraf tek bir seçime indirgeniyor. Ardından Belçika keteni üzerine tek katlı nakış ipliğiyle işlenmeye başlanıyor. Sanatçı şöyle açıklıyor:
“Yıllar içinde, renkleri harmanlamama ve klasik yağlı boyada kullanılan tekniklere benzeyen tonlamalar oluşturmama olanak tanıyan bir dikiş tekniği geliştirdim. İpliklerin dikildiği yön, fırça işaretlerinin bir resim içinde katmanlanma şeklini taklit etmekte. Bu da derinlik, hacim ve biçim imalarına izin verir. Dikiş metodolojim saplantılı olmakla sınırlı. Ancak nihayetinde beden, saç ve kumaşın resimsel yorumlarını görsel olarak uyandırmama izin veriyor.“
Burada, bu Aralık ayında Lyons Wier Gallery aracılığıyla Art Miami’de sergilenecek olan eserler de dahil olmak üzere, son iki yıldan birkaç eser yer alıyor.
Sanatçı Cayce Zavaglia’nın el işlemeli portreleri… Baktığınız görseller, akrilik boyalı bir arka plana sahip, keten üzerine pamuk ve ipek iplik.
Hiroki Takeda’nın Suluboya Çalışmalarında Karizmatik Kedilerin Paltolarından Canlı Bitkiler Açılıyor
Japonya merkezli sanatçı Hiroki Takeda, dost canlısı kedigillerin sadık tasvirlerine neşe katıyor. Büyük ölçüde pembe ve mor tonlarında, aralıklı mavi ve yeşil sıçramalarıyla işlenen Takeda’nın suluboya çalışmaları; flora ve faunayı etrafta dolaşırken veya uykunun ortasında yakalanan sevecen kedi ve yavru kedilerle harmanlıyor. Sarmaşıklar ve çimenler, kürk benzeri bir doku ile yaratıkların figürlerinin ana hatlarını çizemekte. Sanatçı daha sonra yapraklar, çiçekler ve kelebeklerle dolu geniş bahçelerle çalışmasını tamamlamakta.
Takeda, canlı eserlerinin, annesinin bitkilere olan tutkusu ve karikatür geçmişi de dahil olmak üzere; etkilerin bir kombinasyonundan türetildiğini ve üniversite çalışmaları boyunca sayısız stil denemesinin sonucu olduğunu söylüyor. “Bir gün, bir hayvanın resmini gördüğümde bir an aklıma geldi ve kürkü bir bitkiye benziyordu” diyor. “Sulu boyayı bitki ve hayvanlarla birleştirme fikri bana çok doğal geldi.”
Osaka’daysanız, 24 Temmuz – 12 Ağustos tarihleri arasında sanatçının çiçekli hayvanlarını görmek için Shinsaibashi Gajin Gallery’ ye uğrayabilirsiniz. Aksi takdirde, bir baskı alabilir veya sanatçının çalışmalarını Instagram’da takip edebilirsiniz.
Klasik Başyapıtların Tekinsiz Trompe L’oeil Kopyaları – Farklı Sanatçılardan Portreler, Suluboya Çalışmaları
Malaga’da yaşayan sanatçı Julio Anaya Cabanding, halka açık yerlerde, cezbedici trompe l’oeil müdahaleleri yaratmak için iyi bilinen başyapıtları resmediyor. Klasik sahneler ve onların süslü çerçevelerini, grafiti dolu duvarlar, harap binalar ve deniz kenarındaki taş levhalar gibi beklenmedik zeminlerde elle boyuyor. Anaya Cabanding, geleneksel sanat müzelerinin bozulmamış salonlarına belirgin bir karşıtlık aradığından, bu yıpranmış yerleri bilerek seçiyor. Sanatçı şöyle açıklıyor: “Bu yerler yaşanamaz, yozlaşmış ve böylesine değerli bir nesneyi almak için uygun değil.” “Müzenin tam tersi.”
Trompe l’œil, gözü yanıltan illüzyonist resim. Fransızca bir terim olarak 1893 yılında kullanılmıştır. Bu sözcük “gözü aldat” anlamına gelir. Bu öykünmeci biçemin en önemli özelliği, izleyicinin ilk bakışta imgeyi temsil ettiği şeyin ta kendisi olduğunu sanmasıdır. Trompe l’oeil etkileyici bir aldatma sanatıdır.
Anaya Cabanding, sanat eserlerini sembolik olarak “çalıyor”. Onları terk edilmiş, periferik veya erişilmesi zor yerlerde sunuyor. Her eseri yaratmak için önce replikasını sprey boyayla çiziyor. Ardından detayları akrilik boyayla titizlikle dolduruyor. Uygulama, Malaga’daki Güzel Sanatlar Üniversitesi’ndeki sanat eğitiminden gelişti. Burada mekana özgü eserlere ve geleneksel trompe l’oeil’e ilgi duydu. Grafiti yazan arkadaşı Imon Boy’un teşvikiyle, çalışmalarını stüdyodan sokağa ilk kez taşıdı. “Trompe l’oeil resmi ile çevre arasındaki ilişkiyi ve sonucu gerçekten beğendim. Bu yüzden bunu yapmaya devam etmeye karar verdim” şeklinde anlatıyor.
Müdahaleleri o kadar titizlikle işlenmiştir ki, insanlar genellikle Photoshop’lu olduklarını düşünürler. Yahut orijinal resimlerle karıştırırlar. “Bir yıl önce üniversiteden meslektaşlarımla bir sergide Lucian Freud’un iki resmini çizdim” diyor. “Bir hafta sonra annelerinden biriyle konuşurken; bir meslektaşı hala iki gerçek tablo gördüğünü düşündüğünü fark etti”. Anaya Cabanding kısa süre önce İspanya’nın Córdoba kentinde; Rafael Jiménez ve Demetrio Salces tarafından düzenlenen Jornadas Z de Montalbán çağdaş sanat projesine katıldı. İspanyol sanatçının esrarengiz çalışmalarını Instagram’dan takip edebilirsiniz.
