Fiziksel Sanat İçin Demokratik Bir Çözüm: Blockchain
Günümüzde dijital sanat yapan sanatçıların kredi almaları ve bunları kontrol etmeleri daha kolay bir hal aldı.
Society6 gibi siteler sanatçıların eserlerini yüklemelerine, farklı ortamlardaki insanlara satmalarına ve sanatçılara kâr payını vermelerine izin veriyor. Ve Artsy, dünyanın dört bir yanındaki galerilerle çalışarak sanat piyasasını çevrimiçi hale getirerek, küratörlük yapıyor ve satıştaki geleneksel engelleri ortadan kaldırıyor. Ancak sanatçıların çalışmalarını çevrimiçi satabilecekleri yönündeki ilerlemelerle bile fiziksel sanatın demokratikleşmesi hala zor görünüyor.
Güzel sanatlar dünyası, sanatçılara güç kazandırma konusunda geride kalıyor. Bunun çeşitli nedenleri olsa da sanatçıların işlerini erişime açmasına ve bunun için ödeme almasına yardımcı olan blok zinciri çözümleri söz konusudur.
Şiimdi bu çözümlerin neler olduğuna ve onlara neden ihtiyaç duyulduğuna bir bakalım!
1 – Bugün fiziksel ve dijital sanat arasındaki demokratikleşme sürecinde bir eşitsizlik vardır.
Demokratikleşme çevrimiçi ortamda daha kolaydır.
@rawpixel
Kitle fonlaması çabaları ve çevrimiçi sanat ihaleleri, daha açık ve ulaşılabilir bir dijital sanat alanına giden yolun başlıca örnekleridir.
İnternet, bu çabaların artmasına ve daha fazla kişinin bir kampanya ya da satışa erişmesine olanak sağlayarak bu çabaların olumlu yönde sonuçlanma oranını arttırıyor. Ve bazı dijital sanat ağı şirketleri, dijital sanat eserlerinden para kazanmak için yeni yollar bularak sanatçı adına çalışıyor.
Eşitsizliğin başlıca sebebi şöyle açıklanabilir: Fiziksel güzel sanatlar hala çevrimdışıdır. Bu da dijital ve fiziksel sanat dünyaları arasında büyük bir uçurum oluşturur.
Bu durumu da şu şekilde açıklayabiliriz: Bir kişinin herhangi bir odanın duvarında asılı bir sanat eserine bir telif hakkı veya yaratıcı ortak lisans başvurusu yapması mümkün değildir. Bu nedenle, sanatçı çevrimiçi olarak takip edilmedikçe satış sonrası neler olup bittiğini bilmesi mümkün değildir.
Sanat eserini pazarlayabilir ve satabilirsiniz ancak gerçek varlık, fiziksel dünyada yaşıyorsa çevrimdışı izlemek için birçok yol var.
2 – Sanatçıların fiziksel çalışmalarını satmak, paylaşmak ve kanıtlamak için daha iyi bir yola ihtiyaçları vardır.
Bazı yaratıcı ekonomiler, insanların çalışmalarını paylaşmalarına yardımcı olacak yollar bulmuştur.
@RyanMcGuire
Çevrimiçi yayın yapan yazarlar için, tıklamalar ve okumalar kolayca izlenebilmekte ve erişim bağlantılarını genişletmek ve aynı zamanda kredi vermek için sıklıkla link bağlantıları kullanılmaktadır. Retweetler ve sosyal medya aracılığıyla paylaşımlar, aynı işlevlerin bazılarını sağlar. Instagram’da paylaşılan sanat eseri bile, popüler bir hesabın bir sanatçının parçasını temsil etmesi ve onlara kredi vermesi durumunda viral olabilir.
Fiziksel sanat için farklı bir hikaye söz konusudur.
Örnek olarak bir pazarlama kampanyasında bir grafiti sanatçısının eserini kullanan H & M’nin durumunu ele alalım. Perakende devi, telif hakkı ihlali için çağrıldığında, federal mahkemede sanatçı Revok’a dava açtı. Şirketin argümanı, sanatçıların grafitileri ile ilgili hiçbir telif hakkına sahip olmamasıydı. Hatta şirket bu eylemi “vandalizm” olarak tanımladı.
Tahmin edilebileceği gibi boşluktan doğan sebeple H&M kısa süre önce davayı düşürdü. Bu mutlu son gibi bir şeydi ve aynı zamanda fiziksel sanatla ilgili daha büyük bir problemi ortaya çıkarıyordu: Sanatçılar fiziksel çalışmalarını lisanslamada daha fazla sorun yaşıyor. Grafiti dijital dünyada yaratılmış olsaydı bir lisans eklemek çok daha kolay olurdu ve H&M onu kullanmak için kurallara göre oynamak zorunda kalırdı.
3 – Blockchain, sanatçılara kredi verme ve kontrol etme yeteneğine sahiptir.
Blockchain teknolojisi, demokratikleştirme bilmecesine kritik noktada bir eksik parça sağlar. Böylece fiziksel bir sanat eseri ve blok zincirindeki temsili arasında gerçek ve bire bir bağlantının kurulabildiği noktaya ulaşmış oluruz.
@AaronJOlson
Bu çok önemlidir çünkü blockchain güvenilir otomasyon, kayıt tutma ve diğer işlemler için biçilmiş kaftandır. Bir sanat eseri gerçek dünyaya çıkarıldığında, fiziksel-dijital bağlantı onu sanatçıya bağlar. Menşein kurulması ve sahteciliğin ortadan kaldırılmasına yardımcı olur. Bu bağlantı ayrıca sanatçıların eserlerinde hak iddia etmelerine, onları çevrimiçi duruma getirmelerine ve çalışma ile ilgili haklarını oluşturmasına imkan verir.
H & M davasında sanatçı, H&M’nin suistimal ettiği bir sanat eseri olduğunu göstererek şirkete geri adım attırmak için daha fazla güce sahip olacaktı. Bu noktada söylemek gerekir ki sanatçı satış hakları yalnızca davalar için önemli değildir. Bu haklar uzun süredir tartışılan bir konudur. Çünkü sanatçıların işlerini ikinci, üçüncü veya onuncu kez sattıklarında kârlarının kesilmesini sağlarlar.
Blockchain’e kayıt tutmak otomatik işlemlerle çok iyi çalışır. Ayrıca eserlerinden biri satıldığında bir Blockchain’e kaydedildiği anda sanatçı ödemesini alabilir. bu noktada sanatçıların sanat eserlerini Blockchain’e kaydetmelerine izin veren ve daha sonra kendi şartlarını ekleyen şirketler de söz konusudur.
Neticede sanatçılar fiziksel sanat eserleri üzerinde daha fazla kontrole sahip olacaklar ve koleksiyoncular akıllıca bir sahtekarlık için değil, gerçek bir şey için ödeme yaptıklarını bilerek rahat olacaklardır. Fiziksel sanat dünyasında yeni bir ekosistemin başlangıcındayız – sanatçıları güçlendiren ve sonunda işlerini en iyi şekilde yapmalarını sağlayan bir ekosistem!
Konuyla ilgisi olduğunu düşündüğümüz Nedir Bu Gündemden Düşmeyen Kripto Para? yazımızı da okumanızı öneririz.
